1 هر چند مدتی شدم از روی اضطرار دور از جناب حضرت میمون شهریار

2 شاه جهان پناه که بر تخت خسروی یک تا جور ندید چو او چشم روزگار

1 مرا چو یاد خراسان گذر کند بضمیر ز خون دیده کنم همچو لاله برگ زریر

2 چنانم آتش دل بر فلک زبانه زند که یک شرر بود از شعله هاش چرخ اثیر

1 خرم صباح آنکه او ز اول که بگشاید نظر بیند همایون طلعت کشور گشای بحر و بر

2 صاحبقران بیقرین شاه زمان ماه زمین سلطان نظام ملک و دین فرخ رخ فرخنده فر