1 شد غلام ملک به می خوردن بشدند از پیش به پی کردن

2 یافتندش به کنج میخانه مفلس و عور و مست و دیوانه

3 پس بگفتند پند و هیچ نگفت میکشیدند و او دگر میخفت

4 رند کی میگذشت آشفته بارها خانه پدر رفته

5 دید کان گیرو ده مجازی نیست گفت: خشم ملوک بازی نیست

6 بهلیدش چنانکه مست افتد که بلا بیند ار به دست افتد

7 خواجه هر چند پر هنر داند جرم خود بنده نیکتر داند

8 قصهٔ این پسر بپرس ازمن کین خمارش به از خمار شکن

9 آنچه گفتیم حال دانا بود که به علم و بدین توانا بود