بنشین که اگر بسی از عطار نیشابوری مختارنامه 4

1 هر شور وشری که در جهان است زان غمزهٔ مست دلستان است

2 گفتم لب اوست جان، خرد گفت جان چیست مگو چه جای جان است

1 تا عشق تودر میان جان است جان بر همه چیز کامران است

2 یارب چه کسی که در دو عالم کس قیمت عشق تو ندانست

1 چون شدستی ز من جدا صنما مُلْتَقَى لِمْ تَرَکْتَ بِیْ نَدَما

2 حق میان من و تو آگاه است هُوَ یَکْفی مِنَ الَّذی ظَلَما

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند