1 سیمین بدنی سرو قدی پس دهانی هر وصف که آید به زبانم به از آنی

2 آرام دلی دفع غمی مرهم دردی بار کهنی عمر نوی مونس جانی

3 گردوست بودجان و جهان نیز خوشه ای دوست تو دوست تر از جانی و خوشتر ز جهانی

4 پیش نظر اهل دل از بسکه عزیزی همچون دهن خویش نه پیدا نه نهانی

5 بی وصل نوای عمر گرامی نتوان زیست یک دم که چو عمر گذاران تا گذرانی

6 غلطان سوی خاک قدمت باز بیایم صد بار چو اشکم اگر از پیش برانی

7 گر عمر کمال از غم عشق تو شد آخر غم نیست گر آخر بمرداش برسانی