رویت به هر انجمن دریغ است از همام تبریزی غزل 26

1 رویت به هر انجمن دریغ است سرو تو به هر چمن دریغ است

2 جایی که سخن رود ز رویت وصف گل و نسترن دریغ است

3 در دست نسیم صبحگاهی آن زلف پر از شکن دریغ است

4 کس را نرسد حدیث آن لب کان خود به زبان من دریغ است

5 اندام لطیف نازک دوست در صحبت پیرهن دریغ است

6 وصف لب خویش خویشتن گوی در هر دهن آن سخن دریغ است

7 شهری چو همام اگر بمیرند یک پرسش از آن دهن دریغ است