شد سیه‌پوش از غم از ملک‌الشعرا بهار قطعه 419

1 شد سیه‌پوش از غم مرگ صبا بدرالملوک زین مصیبت ملت اسلام قرمزپوش باد

2 کرد با نیکان ستیزه‌ تا که شد همدوش مرگ هرکه با نیکان ستیزد با اجل همدوش باد

3 عیب پاکان کرد تا خاموش گشت او را زبان هر زبان کاو عیب پاکان می کند خاموش باد

4 هرکه بار دوش ملت گشت مانند صبا بار نعشش رهروان مرگ را بر دوش باد

5 بدسگال ملک و ملت بود از آن منفور شد بدسگالان را صدای مرگ او درگوش باد

6 نفرت ملی ‌نمایان شد به پای نعش او بر سر این ماجرا ای دوستان سرپوش باد

7 پتک نفرت خورد زیرا سکه ‌مغشوش بود پتک نفرت بر سر هر سکه مغشوش باد

8 بهر تاریخش رقم زد کلک مشکین بهار از قفای بدسگالان آب راحت نوش باد