دوش چشمت به خواب غفلت بود از رهی معیری قطعه 124

1 دوش چشمت به خواب غفلت بود غافل از خویشتن، چو دوش مباش

2 چون شغالان به لانه‌ات تازند کم ز مرغ ار نه‌ای، خموش مباش

3 می‌شوی سهم شعله، خار مشو می‌شوی صید گربه، موش مباش

4 اهل هوشت دهند پند همی غافل از پند اهل هوش مباش

5 حامی رنجبر اگر هستی روز و شب، گرم عیش و نوش مباش

6 هرچه گردی، عدوپرست مگرد هرچه هستی، وطن‌فروش مباش