شیرین لبان چو بزم می لاله از حزین لاهیجی غزل 471

1 شیرین لبان چو بزم می لاله گون کنند خون مرا به جرعه، برای شگون کنند

2 بیرون خرام در صف نازک نهالها کز شرم جلوهٔ تو، علمها نگون کنند

3 بشتاب کآهوان حرم از هجوم رشک نزدیک شد که بر سر تیغ تو خون کنند

4 جوش بهار خطّ تو، آفاق را گرفت شیدا دلان چگونه علاج جنون کنند

5 روز مصاف عرض کرم، سرگذشتگان الماس سوده در کف داغ درون کنند

6 آزادگان به شوق، سر آرند در کمند زندانیان چو سلسله ها ارغنون کنند

7 شبها به شوق دولت وصل تو عاشقان کان نمک به دیدهٔ بخت زبون کنند

8 همچون حزین خسته، هزارت اسیر هست ظالم بگو، که در غم عشق تو چون کنند؟