شیرین بتم ایخسرو از ابن یمین فریومدی غزل 268

1 شیرین بتم ایخسرو خوبان زمانه در عشق تو گشتیم چو فرهاد فسانه

2 تا غمزه مست تو کمان ساخت ز ابرو شد تیر بلا را دل عشاق نشانه

3 سوز دل من شعله زد از اشک دمادم کس دید که آتش زند از آب زبانه

4 ای بس که دلم در طلب چشمه نوشت در بادیه فکر فرو برد گمانه

5 در دام بلا دانه خال توام افکند ای بس که فتد مرغ بدام از پی دانه

6 زان بر جگرم آب نماندست که چشمم از گوهر شهوار بپرداخت خزانه

7 فرقی که میان سر زلف تو و مشکست فرقیست که مشاطه کند راست بشانه

8 با عارض گلگون و قدر است چو سروت از سرو وز گل ابن یمین کرد کرانه

9 هرگز نرود بهر تماشا سوی صحرا آنکس که تماشاگه او هست بخانه