1 سخن شیخ محی ملت و دین چون نکرد این دل مرا تسکین

2 راستی دیدم آن سخن همه خوب لیک می​داشت نوعی از آشوب

3 سر این حال را من از استاد باز پرسیدم او جوابم داد

4 سعی شیخ اندر آن فتاد مگر که نویسد هر آنچه دید نظر

5 قلم او چو در قدم نرسید پای تحریر از آن سبب لرزید

6 آن نه زو بود فتنه و کینه زشت زنگی بود به آئینه

7 شیخ و استاد من امین الدّین دادی الحق جوابهای چنین

8 من ندیدم دگر چنان استاد کافرین بر روان پاکش باد