دوش نبرده ست مرا هیچ خواب از ادیب صابر غزل 4

1 دوش نبرده ست مرا هیچ خواب خفتن عشاق نباشد صواب

2 چشم من ار خواب نیابد رواست آب گرفته است در او جای خواب

3 گر شکر آمد لب شیرین یار چونکه مرا تلخ فرستد جواب

4 در لب لعلش همه نوش است و قند در سر زلفش همه پیچ است و تاب

5 بی رخ او نور نیابد قمر بی لب او نوش نگردد شراب

6 باد چون بربود نقاب از رخش دیده من (بر) فلک آفتاب