شرم‌گین زن اگر از ملک‌الشعرا بهار منظومه‌ 48

شرم‌گین زن اگر با تو دوست بود ا‌وی را به زنی‌، بر زیرک‌مرد دانا ده‌، چه زیرک و دانامرد همانا چنانچون زمین نیکوست که تخم بر وی پراکنده و گونه گونه خوربار از وی برآید. ,

2 گرت خویش باشد زن شرمگین ورا شوی دانای زیرک گزین

3 جوان خردمند داننده راه بود همچو ورزیده خاک سیاه

4 که چون از برش تخم بپراکنی از او گونه‌گون لاله و گل چنی