شهریارا ماه روزه از ابن یمین فریومدی قصیده 28

1 شهریارا ماه روزه بر تو میمون باد و هست همچو عیدت روزها یکسر همایون باد و هست

2 تاج ملک و دین علی کز صبغه الله تا ابد بخت روز افزونت را رخساره گلگون باد و هست

3 نو عروس ملک را همچون تو دامادی نخاست جای آن داری بگویم بر تو مفتون باد و هست

4 خاک پایت کز شرف تاج سرشاهان بود چون گل از خون دل اعدات معجون باد و هست

5 چون شنید از باغ ملکت بد کنش بوی بهی چون انارش دل زغم پر قطره خون باد و هست

6 هر سعادت کان ازین پس بود و باشد تا ابد از برای نظم کارت یکسر اکنون باد و هست

7 از فروغ گوهر شهوار تاج خسرویت چشم حاسد چو نصدف پر در مکنون باد و هست

8 فتنه را دایم ز شربتخانه انصاف تو پرورش از شیره خشخاش و افیون باد و هست

9 در جهان از لطف ایزد هیچ چیزت نیست کم وز همه چیزیکه باشد عمرت افزون باد و هست

10 از گزند روزگار پیر بخت نو جوانت دایم اندر عصمت دارای بیچون باد و هست

11 تا نباشد کار گردون را سر و پائی پدید کار خصمت بی سر و پا همچو گردون باد و هست

12 تا بود سیماب و گوگرد ابتدای زر و سیم دشمنت چو نسیم و زر در خاک مدفون باد و هست

13 تا کند از جان نثار حضرت میمون تو با یسار ابن یمین از در موزون باد و هست

14 عمرت اندر کامرانی کم مباد از عمر نوح مالت افزون تر بسی از مال قارون باد و هست