1 شاها وزرایی که امینان امیرند بی وجه مرا در پی خود چند دوانند

2 بودند بران عزم که مرسوم رهی را امسال نرانند و کنون نیز برآنند

3 هر کیسه که من بر کرمت دوخته بودم یک یک بدر دیدند و شب و روز درآنند

4 نه خلق پسندد نه خدا کانچه خداوند بخشد به دعاگو دگران باز ستانند

5 چون قاعده رسم مرا شاه نهادست برداشتن رسم تو ایشان نتوانند

6 موقوف رسانیدن پروانه عالی است وجه من و یک جو نرسد تا نرسانند

7 ماننده آبی است که در راه بماند مرسوم دعاگوی بفرما که برانند

8 در دولت شاهی ابدالدهر بمانی تا دولت و شاهی ابدالدهر بمانند