شاه کرمانی آن مطیع مطاع از جامی هفت اورنگ 10

1 شاه کرمانی آن مطیع مطاع که به میدان عشق بود شجاع

2 هر شبی دیده پر نمک کردی جگر خود به آن نمک خوردی

3 ساختی آب دیده را نمک آب پاک شستی ز دیده سرمه خواب

4 بعد عمری که چشم او نغنود یک شبی خواب راحتش بربود

5 روی جانان به خواب دید آن شب میوه وصل یار چید آن شب

6 تخم بی خوابش رسید به بر آمدش بر جمال یار نظر

7 گر به بی خوابیش نبودی خوی به وی این خواب کی نمودی روی

8 چون به مقصود خود ز خواب رسید هیچ مقصود به ز خواب ندید

9 بعد ازان چون زدی به راهی گام یا گرفتی به منزلی آرام

10 داشتی بالشی قرین با خویش که گرش آمدی مجالی پیش

11 زیر پهلو ز خار و خس رفتی سر به بالین نهادی و خفتی

12 خوش بود خواب های بیداران خوش بود کارهای بیکاران

13 دیده مشغول خواب و دل بیدار دست فارغ ز کار و دل در کار

14 یار بر چشم سر چو گشت عیان گر بود بسته چشم سر چه زیان

15 ور بود چشم سر ازو مسدود گر بود چشم سر گشاده چه سود