هفتاد و دو فرقه در از باباافضل کاشانی رباعی 70

1 راهی ست دراز و دور، می باید رفت آنجات اگر مراد برناید، رفت

2 تن مرکب توست تا به جایی برسی تو مرکب تن شوی، کجا شاید رفت؟

1 در کار جهان، بیع و شری بر هیچ است نقشی است خوش آدمی، ولی بر هیچ است

2 زنهار بر این چهار دیوار وجود فارغ ننشینی، که بنی بر هیچ است

1 ای لطف تو در کمال بالای همه وی ذات تو از علوم دانای همه

2 بینی بد و نیک و همه پیدا و نهان چون دیدهٔ صنع توست بینای همه