1 «ستة ایام » گفت و «سبع سماوات » «ثم علی العرش استوا» است نهایات

2 حضرت حق را عروش نامتناهیست فاش بگویم عروش جمله ذرات

3 بر سر ذره مستویست باسمی چون بشناسی رسی بنیل مرادات

4 هرچه که گویم، فقیه گوید: هی هی هرچه که گوید فقیه، گویم: هیهات!

5 هرکه شراب خدا ز جام محمد نوش کند، وارهد ز عشوه وطامات

6 نعره مستی مزن، که مست هوایی غایت عمیا بود بجهل مباهات

7 قاسمی و صحبت فقیه مقلد؟ فاتحه خوانیم بهر دفع بلیات