1 سپهر مجد و کرم عزّدین یگانة دهر که دست و کلک ترا باقضا مساوقتست

2 شدست ماه نو اندر جهان مشارالیه از آنکه باسم اسب توش مطابقتست

3 بهرچه رای شریفت اشارتی فرمود سبیل چرخ در آن طاعت و موافقتست

4 چنان بیمن تو اضداد آشتی کردند که خوشدلی و هنر را بهم معانقتست

5 رهی ملازم این حضرتست از دل و جان بصورت ارچه از آن درگهش مفارقتست

6 در آن مهم که بجاه تو استعانت رفت توقّف تو هم از غایت مخالفتست

7 رهی برابر آن زن بمزد هم باشد گرین مراقبت از جانب مصادقتست

8 وگر بطبع برو عاشقی چه درباید؟ ترا که با سروریشی چنان معاشقتست

9 یکی سوار ز بهر خدای را بفرست مرا مگیر که خود قدمت مرافتقست

10 سوار ظلم بنا حق همه جهان بگرفت بیک سوار بعدل این همه مضایقتست