سپهر منزلتا، تا سپهر راست از آذر بیگدلی قطعه‌ 10

1 سپهر منزلتا، تا سپهر راست مدار؛ مدار آن بمرادت چنانکه خواهی باد

2 الهی افتد بر خاک سایه ی تا ز فلک ز رایتت بسرش سایه ی الهی باد

3 هر آن ستاره، که شب بر درت چراغ نسوخت سیاه روزتر از شمع صبحگاهی باد

4 بطرف ماهت، اگر پای کج نهد کیوان؛ ز جنبش سرطان، کشتیش تباهی باد

5 اگر نه دانه کش خرمنت بود برجیس ز خوشه چینی دونانش، چهره کاهی باد

6 نه گر دهد بتو ای شیر تاج خود بهرام بسر چو گاو، دو شاخش ز بیکلاهی باد

7 اگر بخاک درت، خویش را بسنجد مهر؛ بکم عیاری، میزانش در گواهی باد

8 اگر نه مطربه ی مجلست بود ناهید نهیب عقربش از هر ترانه ناهی باد

9 اگر نه مونس کتاب تست، یونس تیر گه رقم بکفش خامه خار ماهی باد

10 ز عکس روی تو، افزونی ار بجوید ماه؛ ز جانگزا دم کژدم، بجسم کاهی باد

11 اگر بپای محب تو، سر نساید رأس دو نیمه سر، چو دو پیکر ؛ ز تیغ شاهی باد

12 اگر بکام عدویت، ذنب بریزد زهر؛ کمان بگردن پیشت بعذر خواهی باد

13 بدوستان تو تا در نزاید است اقطاع بدشمنان تو ابعاد در تناهی باد