1 برابر طور عشق ای دل ببین نور تجلی را که تا بیخود شوی از خود بدانی طور و موسی را

2 مرا دعوت مکن واعظ بحوران از قصور خود که ما دیدار میخواهیم نه دنیا(و) نه عقبی را

3 ترا گردیده مجنون نباشد کی توانی دید شعاع پرتو حسن جهان افروز لیلی را

4 نداری دیده معنی، ندیدی زان، مه رویش ز حسن صورت یوسف نباشد بهره اعمی را

5 چو گشتم عاشق صادق بمعشوق خراباتی گرفتم جام می بر کف، فکندم زهد و تقوی را

6 بنزد جان مشتاقان نباشد هیچ مقداری به پیش قدورخسارش دلا فردوس و طوبی را

7 دو عالم صورت و معنی جمال نوربخش او ز صورت بگذر ار خواهی اسیری حسن معنی را