فتنه در خواب قیامت خفته از قاسم انوار غزل 320

1 فتنه در خواب قیامت خفته بود چشم بیدار تو خوابش در ربود

2 تا چو گل از پرده بیرون آمدی در گلستان عام شد بانگ سرود

3 بر سر بازار جان مست آمدی مست حیرت ماند جانها در شهود

4 آب رحمت ریختی در جام ما تابهر جانب برآمد بانگ رود

5 آفتاب عالم آرا جلوه کرد منبسط شد در جهان ظل ودود

6 شور و غوغا عام شد در کاینات تا نقاب از چهره معنی گشود

7 گر خطایی رفت بازآ از کرم قاسمی باز آمدست از هرچه بود