گشته در راهت غبار آلود از محتشم کاشانی غزل 35

1 گشته در راهت غبار آلود روی زرد ما می‌رسیم از گرد راه اینست راه آورد ما

2 در هوای شمع رویت قطره‌های اشک گرم دم به دم بر چهره می‌بندد ز آه سرد ما

3 بس که از یاران هم دردان جدا افتاده‌ایم گشته است از بی کسی همدرد ما

4 با گیاه شور پرور فرقت باران نکرد آن چه هجران کرد با جان بلا پرورد ما

5 گر عیاذالله از ما بر دلت گردی بود حسبتا لله به باد نیستی ده گرد ما

6 گرد از جمعیت دلها بر آرد بی‌درنگ چون ز گرد ره شود پیدا سوار فرد ما

7 دوش آن وحشی شمایل محتشم را دید و گفت باز پیدا گشت مجنون بیابان گرد ما