فریاد ز دست جور این از جهان ملک خاتون رباعی 136

1 فریاد و درد ما ز غمت بی نهایتست جور و جفات بر دل تنگم به غایتست

2 چشمت بریخت خون دلم را به تیغ هجر دادم ز وصل ده که نه وقت حمایتست

1 نه توان پیش تو آمد نه تو آیی بر ما کیست پیغام رسان من و تو غیر صبا؟

2 بیش از این طاقت بار شب هجرانم نیست ای عزیز از سر لطفت ز در بنده درآ

1 رحمی بکن آخر به من خسته خدا را از حد مبر آخر به دلم جور و جفا را

2 زین بیش نماندست مرا طاقت هجران آخر نظری کن به من از لطف خدا را