زده گل دست بر دامان حافظ از سلیم تهرانی غزل 724

1 زده گل دست بر دامان حافظ خورد بلبل قسم بر جان حافظ

2 کند از شعلهٔ آواز خود گرم دف خورشید را دستان حافظ

3 ز مستی چون کشد گلبانگ در باغ شود مرغ چمن قربان حافظ

4 زره را حلقهٔ دف کرد داود چو برگردید از میدان حافظ

5 ز شورانگیزی رنگین غزل‌ها لب حافظ بود دیوان حافظ

6 چو گل در دف جلاجل گشته خاموش سلیم از حیرت الحان حافظ