سید سادات عالم غیر انسان نیست کس
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
1 سید سادات عالم غیر انسان نیست کس زاهد افسرده دل از دور میراند فرس
2 هر دلی در مظهری دیدست این انوار را آدم اندر «علم الاسماء» و موسی در قبس
3 سر وحدت را توان گفتن به نزدیکان راه در میان مجلس ما گر نباشد خرمگس
4 دوست اندر محملست و جان به جانان واصلست من چه دانم کز چه روی فریاد میراند جرس؟
5 بشنو، ای مرغ عزیز آشنای شهر قدس چون تو مرغ زیرکی، چون اوفتادی در قفس؟
6 در میان خشکسال معرفت ماندی، دریغ! همچو طفل مکتب و از جهل می‌خوانی عبس
7 گر تو مرد رهروی و ذوق عرفان دیده‌ای در حقیقت دزد جان را باز دانی از عسس
8 هرکسی را در جهان دل در هوایی ثابتست این دل مسکین هوای عاشقی دارد هوس
9 قاسمی، چون روی در آیینه داری، لاجرم روی در آیینه داری و نگه داری نفس