1 سرا فاضل آفاق رکن ملت و دین توئی که زبده اسلاف و فخر اخلافی

2 هر آن رموز کز آن عین عقل قاصر ماند کند حقایق آن را بیانت کشافی

3 چگونه گوهر و صفت بسلک نظم آرم که شرح فضل تو مشکل توان بوصافی

4 ز دیده همچو صراحی مدام خون بارد کسی که با تو ندارد مدام دل صافی

5 کمینه بنده عالیجناب ابن یمین که هست از ره اخلاص در وفا وافی

6 ز بندگی تو دور اوفتاده در تب و لرز چو خاشه بر سر دریای خوی شده طافی

7 شفای خسته دلان چون ز تست لطف بود بیک دو جرعه گلابش اگر شوی شافی