ساقیا چون جام جمشیدی از محتشم کاشانی غزل 586

1 ساقیا چون جام جمشیدی پر از می می‌کنی گرنه این دم فکر برگی می‌کنی کی می‌کنی

2 من نه آنم کز تو پیوند محبت بگسلم بند بندم گر به تیغ قهر چون نی می‌کنی

3 آنچه در دل بردن از لطف دمادم می‌کنند این فسون‌سازان تو از جور پیاپی می‌کنی

4 سر به صحرا می‌دهی ای قبلهٔ لیلی‌وَشان هرکه را مجنون‌صفت آواره از حی می‌کنی

5 ساقیا طی کن بساط غم در آن بحر نشاط کز نم فیضش گذار از حاتم طی می‌کنی

6 محمل لیلی به سرعت می‌بری ای ساربان گر بدانی حال مجنون ناقه را پی می‌کنی

7 محتشم از ضعف چون گیتی چنانی این زمان جای آن دارد اگر جا در دل و پی می‌کنی