1 ساقیا وقتست اگر ما را شرابی در دهی مجلس ما را ز باده رونق دیگر دهی

2 روح قدسی را به آب زندگانی خوش کنی عقل پر دل را به باد لاابالی بر دهی

3 از قدح بندی گران بر پای مستان بر نهی وز طرب راهی سبک در لفظ رامشکر دهی

4 دست ما گه گه بدان شمشادوش سنبل بری نقل ما نو نو از آن یاقوت گون شکر دهی

5 ما چو از خوی خوش خود در گلیم و در گلاب سخت خرم باشد ار گلگون گلابی در دهی

6 ور ز مستی در شماره بوسه‌مان افتد غلط بس که از سر داده‌ای این بار هم از سر دهی