ساقیا موسم آنست از ابن یمین فریومدی غزل 214

1 ساقیا موسم آنست که می نوش کنیم محنت گردش ایام فراموش کنیم

2 خیز چون در چمن افتاد ز بلبل غلغل قلقل بلبله را یک نفسی گوش کنیم

3 دوستکامی همه با یار کلهدار خوریم عیش در سایه آن سرو قبا پوش کنیم

4 در ده آن رطل گران تا سبک از قوت می عقل را واله و سرگشته و مدهوش کنیم

5 از سر ما نرود تا بقیامت مستی گر می از ساغر لعل لب تو نوش کنیم

6 تا بکی دیگ هوس از پی مهمان خیال بر سر آتش سودای تو پر جوش کنیم

7 روزها دست زدیم از غم عشقت بر سر بامیدی که شبی با تو در آغوش کنیم

8 کسوت حسن چو بر قد تو آراسته اند تا قیامت علم عشق تو بر دوش کنیم

9 خیز با ابن یمین شاد بعشرت بنشین تا نشاط و طرب امروز به از دوش کنیم