سبکجولان سمندی کان پری از محتشم کاشانی غزل 170

1 سبکجولان سمندی کان پری در زیر ران دارد به رو بسیار می‌لرزم که باری بس گران دارد

2 من سر گشتهٔ بی دست و پا گرچه عنانش را به میلش می‌کشم از یک طرف نازش عنان دارد

3 خدنگی کز شکاری کرده دشت عشق را خالی هنوز از ناز ترک غمزهٔ او در کمان دارد

4 ندارد جز هوای بر مجنون محمل لیلی زمام ناقه محمل کش اما ساربان دارد

5 چه بودی گر نبودی پای‌بست تربیت چندین سبک پرواز شاهینی که قصد مرغ جان دارد

6 تو هستی یوسف اما نیست یعقوب تو معصومی که از آسیب گرگت زاری او در امان دارد

7 به کذبت تا نگردد جامهٔ معصومی آلوده حذر کن خاصه از گرگی که سیمای شبان دارد

8 ز جام حسن حالا سر خوشی اما نمی‌دانی که این رطل گران در پی خمار بی‌کران دارد

9 از آن آتش زبان دیگر چه داری محتشم در دل مگر تا عاشق از وی سر دل اندر زبان دارد