1 صالح تن من ز عشق دامن بفشاند تا مرگ قضای خویشتن بر تو براند
2 دل تخته درد و ناامیدی برخواند شادی و غمم تو بودی و هر دو نماند
1 چون ره اندر برگرفتم دلبرم در برگرفت جان به دل مشغول گشت و تن ز جان دل برگرفت
2 خواست تا او پایهای من بگیرد در وداع پای ها زو در کشیدم دست ها بر سر گرفت
1 ز بار نامه دولت بزرگی آمد سود بدین بشارت فرخنده شاد باید بود
2 نمونه ای ز جلالت به دهر پیدا شد ستاره ای ز سعادت به خلق روی نمود
1 بهروزبن احمد که وزیر الوزرا شد بشکفت وزارت که سزا جفت سزا شد
2 تا رای چو خورشیدش بر ملک و ملک تافت هر رای که بر روی زمین بود هبا شد