معاشران دغل صاف عشق از آشفتهٔ شیرازی غزل 458

1 معاشران دغل صاف عشق می‌نوشند به تک‌پرده اصحاب راز می‌کوشند

2 نه صاحبان نظر راست بینشی کامل لباس عشق هوس‌پیشگان چه می‌پوشند

3 صبوصفت به فغان مدعی ولی عشاق چو خم لبالب و در جوش صاف و خاموشند

4 به کیش اهل هوس کام‌جویی است روا که عاشقان تو از یاد خود فراموشند

5 مده شراب به مستان عشق ای ساقی که این گروه از آغاز مست و مدهوشند

6 ز هوشمندی خود ای حکیم مغروری نه آن دو جادوی عیار رهزن هوشند

7 همه اسیر چو آشفته در خم مویی کدام سلسله این قوم حلقه‌درگوشند

8 چه کم ز تو اگرت عیب‌جو بود منکر تو آفتابی و این کوردیدگان موشند

9 تو شاه کشور معنی علی و مظهر حق که بندگان تو با پادشاه هم‌دوشند