در میکده صلاح و ورع از امیرعلیشیر نوایی غزل 64

1 در میکده صلاح و ورع در شماره نیست آنجا جز آنکه باده بنوشند چاره نیست

2 حال مآل دردکشان گرچه شد نهان احوال اهل صومعه هم آشکاره نیست

3 شد این کنار بحر سرشکم کنار من وین طرفه تر که آن طرفش را کناره نیست

4 گر پاره ساخت تیغ جفای فلک دلم کو دل که از جفای فلک پاره پاره نیست؟!

5 خواهی چو قلب لشکر عشاق را شکست هویی بس است حاجت طبل و نقاره نیست

6 بر خود مخند عقل خرف از برای آنک در شهر عشق پیر خرد هیچکاره نیست

7 فانی به یک نظر به تو چشم از حیات دوخت حاجت به چشم دوختن اندر نظاره نیست