سحرگه بلبلی آواز می‌کرد از سلمان ساوجی غزل 138

1 سحرگه بلبلی آواز می‌کرد همی نالید و با گل راز می‌کرد

2 نیاز خویش با معشوقه می‌گفت نیازش می‌شنید و ناز می‌کرد

3 به هر آهی که می‌زد در غم یار مرا با خویشتن دمساز می‌کرد

4 نسیم صبح دلبر می‌شنیدم دلم دیوانگی آغاز می‌کرد

5 خیال آب رکناباد می‌پخت هوای خطه شیراز می‌کرد