سحرگهان سوی بستان از جهان ملک خاتون غزل 463

1 سحرگهان سوی بستان گذار باید کرد تفرّجی به جهان در بهار باید کرد

2 نظر به قدرت بیچون وی چگونه به جان به چشم هوش در این لاله زار باید کرد

3 که گل ز خار برآورد و لاله را از خاک نظر به صانع پروردگار باید کرد

4 صبور باش به دردش دلا و دم درکش نظر به حالت این روزگار باید کرد

5 نگار چون که به دستم نیامد از هجران رخم به خون دو دیده نگار باید کرد

6 چو صبح وصل تو بر ما نمی شود طالع شب فراق تو تا کی شمار باید کرد

7 مگر که نوبت وصلش به ما رسد هیهات گذشت عمر و هنوز انتظار باید کرد

8 به دامن تو چو دستم نمی رسد چکنم دل حزین به دعا اختصار باید کرد

9 چو چشم مست تو گشتیم بی خبر جانا کزان دو لعل تو دفع خمار باید کرد