سحر شبنم چو بر گیسویش افتاد از فایز بیتی‌ 97

1 جوانی گر به نرخ جان فروشند بده جان و بخر کارزان فروشند

2 اگر داد و ستد رسم است فایز نپندارم چنین ارزان فروشند

1 بهشتی ای صنم دادی نشانم پس آنگه دوزخی کردی مکانم

2 به فایز آب کوثر وعده دادی چرا آتش زدی آخر به جانم؟

1 دو گیسوی تو جانا لیله القدر بیاض گردن تو مطلع الفجر

2 ملایک تهنیت گویند فایز! «شب وصلت ز الف شهر بهتر»

1 بگو تا دلبر حورم بیاید سفید و نازک و بورم بیاید

2 دمی که می‌رود تابوت فایز بگو تا بر لب گورم بیاید

1 خروس امشب بداده هرزه خوانی مگر وقت سحر امشب ندانی؟

2 اگر بیدار گردد یار فایز به بالت تیر تا شهپر نشانی