سحر، دل ناله های زار می کرد از فایز بیتی‌ 130

1 اگر دانی که فردا محشری نیست سوال و پرسش و پیغمبری نیست

2 بتاز اسب جفا تا می‌توانی که فایز را سپاه و لشکری نیست

1 ز من ببرید جانان باز پیوست شکست عهد کن آیین نو بست

2 بحمدالله غمین بر خاست دشمن به بزم دوست فایز شاد بنشست

1 به دل گفتم مکن اینقدر فریاد که اندر خرمن صبر آتش افتاد

2 بسوزد هستی فایز، سراپا گهی کان چشم شهلا آیدم یاد