ساقی بیار بوسم کز می از آشفتهٔ شیرازی غزل 771

1 ساقی بیار بوسم کز می خمار دارم وز بحر هستی امشب میل کنار دارم

2 ناصح مده تو پندم کز عشق ناگزیرم مستم بکن تو ساقی کز عقل عار دارم

3 در آینه شهودم کی یار رخ نماید تا من زگرد هستی بر رو غبار دارم

4 تا شد زدست بیرون دامان آن نگارین عارض زخون دیده دایم نگار دارم

5 گر بر سرم ببارد سنگ جفا رقیبت چون آسیای زیرین پای استوار دارم

6 چوگان طره ات را گوئی زسر بسازم گوهر زبحر چشمت بهر نثار دارم

7 آشفته شد جهانی زین گفته پریشان آشفته تا که سودا با زلف یار دارم

8 گفتم که از سگانت بشمارم از عنایت گفتا که چون تو در خیل من صد هزار دارم

9 ساقی بزم وحدت شاهنشه ولایت کز بندگیش از جم در دهر عار دارم