ساقی ایام گل آمد، حبذا از سلمان ساوجی غزل 268

1 ساقی ایام گل آمد، حبذا ایام گل خیز و در ده ساغری، یاقوت گون چون جام گل

2 گوش کن گلبانگ بلبل چشم نه بر بلبله که اهل دل را می‌رساند هر یکی پیغام گل

3 عشق و معشوق و جوانی سبزه و آب روان خود همه وقتی خوش آید، خاصه در ایام گل

4 نوبت شاهی است گل را زان سبب هر بامداد نوبت شادی زند، مرغ سحر بر بام گل

5 از دم باد و نم باران، کند هر دم خراب سقف مینا گنبد سبز زمرد فام گل

6 گل به صد ناز ارچه پروردست چون خوبان ولی عاقبت در خاک ریزد نازنین اندام گل

7 گل به شکر خنده لب بگشاد تا باد سحر زر نهادش در دهن وز زر برآمد کام گل

8 بر هوا و بوی و رنگ و خنده و شادی نهاد گل بنای عمر ازان، آتش بود فرجام گل