1 صفای عارضش، رنگ از رخ مهتاب بزداید خیال خط او، از چشم مخمل خواب بزداید

2 وصال، از یاد سالک می برد غم های دیرین را به دامن بحر، گرد از چهرهٔ سیلاب بزداید

3 سرت گردم، صبوحی کرده چاک پیرهن بگشا که رنگ از سینهٔ خورشید عالمتاب بزداید