باد صبا به باغ به بوی تو از سلمان ساوجی غزل 212

1 باد صبا به باغ به بوی تو می‌رود در گلستان حکایت روی تو می‌رود

2 چونت خرم به جان که به بازار عاشقی هر دو جهان به یک سر موی تو می‌رود

3 با باد بوی توست دل ناتوان من گر می‌رود به باد، به بوی تو می‌رود

4 زان آمدم که بر سر کوی تو سر نهم مقبل کسی که در سر کوی تو می‌رود

5 بامی از آن خوش است سر عارفان که می در کاسه‌های سر ز سبوی تو می‌رود

6 جوری که رفت و می‌رود امروز در جهان از چشم مست عربده جوی تو می‌رود

7 مشکین دلم از آنکه مرادم به دم سخن در طره‌های غالیه بوی تو می‌رود

8 از جوی دیده خون جگر بیش از این مریز سلمان که آب بحر ز جوی تو می‌رود