صبا تو حال دل تنگ ما از جهان ملک خاتون غزل 1363

1 صبا تو حال دل تنگ ما نکو دانی به گوش یار رسان حال ما چو بتوانی

2 چو چشم سرخوش تو ناتوان و بیمارم دمی تو نام من خسته بر زبان رانی؟

3 ز جان و دل شده ام بنده ات بدار مرا کسی ز خود نرمانید بنده جانی

4 دلم به درد فراق تو سخت رنجوست بیا که درد دل خسته را تو درمانی

5 چو مسکن دل من ای صبا نسیم تو است خوش آمدی تو همانا ز کوی جانانی

6 به دامنت زده ام دست همّت از دو جهان تو آستین جفا تا به چند بفشانی