باد صبا برگرفت پرده ز رخسار از قاسم انوار غزل 136

1 باد صبا برگرفت پرده ز رخسار دوست جمله ذرات را عربده و های و هوست

2 حاضر دلدار باش، حافظ اسرار باش فتنه چو دیدی بدان پیشرو فتنه اوست

3 قاعده کار بین، شیوه دلدار بین این همگی مغز نغز و آن همگی پوست پوست

4 در نظر یار باش، حاضر و هشیار باش واقف اسرار باش،سر خدا در سبوست

5 چیست سبو؟ جام ما، باده شراب خدا جام می کبریا هر نفسی نوبنوست

6 عشق چو بالا گرفت، عالم غوغا گرفت خرقه بصد پاره شد، خواجه، چه جای رفوست؟

7 سر ز محبت برآر، در طلب یار غار غیر بخاطر میآر، زآنکه غیورست دوست

8 عشق حریفیست مست، جام لبالب بدست باده مجویید ازو، زآنکه عجب تندخوست

9 بوی محبت شنید، شد بجهان ناپدید قاسمی اندر طلب دربدر و کوبکوست