صبا باز آ که در مان از جهان ملک خاتون غزل 1198

1 صبا باز آ که در مان دارم از تو به دردم منّت جان دارم از تو

2 طبیب من تویی مشکل توانم که درد خویش پنهان دارم از تو

3 بیا و بوی زلفینش بیاور بگو اشکی چو باران دارم از تو

4 نگویی تا به کی ای بی وفا یار دو چشم بخت گریان دارم از تو

5 بسی مشکل که در را هم نهادی من بیچاره آسان دارم از تو

6 بده کام دلم از وصل ورنه به هر کویی من افغان دارم از تو

7 نشد خالی ز من خیل خیالت درون دیده مهمان دارم از تو

8 گهر از دیده و دینارم از رخ به هجران نیک ارزان دارم از تو

9 اگر جور جهان آید به رویم نگردم زان که پیمان دارم از تو