1 سعد دین اسعد آن یگانه دهر زو دو من باده خواستیم سه تن

2 تا بنوشیم با چهار حریف پنجگان پنجگان می روشن

3 می فرستاد شش منی که از آن هفت اندام ما گرفت وسن

4 مجلس ما که بود هشت بهشت همچو نه چرخ گشت اصل محن

5 ده تنش باد بر ده اندر گور سبلت او به کون یاده تن

6 از تبارش تبه دوازده مرد وز نژادش پلید سیزده زن

7 تیز در ریش او چهارده ده موی از سلبتانش پانزده کن