دختر رز خلف سلسلهٔ بیهوشی از جویای تبریزی غزل 292

1 دختر رز خلف سلسلهٔ بیهوشی است توبه از می به حقیقت گلهٔ بیهوشی است

2 آن گرانمایه متاعی که ز خود می جویی با خبر باش که در قافلهٔ بیهوشی است

3 پی به مقصد نبرد سلسله برپای شعور طی این بادیه بر راحلهٔ بیهوشی است

4 سخنم را نمک از پهلوی مستی باشد گل تحسین به سر ما صلهٔ بیهوشی است