سینه روزن روزن است از ناوک صیدافکنی از جامی غزل 960

1 سینه روزن روزن است از ناوک صیدافکنی خانه دل را فروغ دیگر از هر روزنی

2 دارم از اشک شفق گون دور ازان خورشید روی همچو گردون هر نماز شام پر خون دامنی

3 نیست آن اندام نازک را مناسب هر لباس بایدش از گل قبایی وز سمن پیراهنی

4 کیست گل تا چهره افروزد به خوبی پیش تو آتش رخسار تو یک شعله وز گل خرمنی

5 سهم مژگان تو از دیدار ما را بازداشت همچو روح الله حجاب راه ما شد سوزنی

6 جور کم کن با من مسکین که روز بازخواست حیف باشد دامن پاکت به دست چون منی

7 جامی بی خان و مان را هر دم ای بدخو مران زانکه آن مسکین به جز کویت ندارد مسکنی