1 رخم چو لاله ز خوناب دیده رنگین است نشان قافله‌سالار عاشقان این است

2 مبین به چشم حقارت به خون دیده ما که آبروی صراحی به اشک خونین است

3 ز آشنایی ما عمرها گذشت و هنوز به دیده منت آن جلوه نخستین است

4 نداد بوسه و این با که می‌توان گفتن؟ که تلخ‌کامی ما ز آن دهان شیرین است

5 به روشنان چه بری شکوه از سیاهی بخت که اختر فلکی نیز چون تو مسکین است

6 به غیر خون جگر نیست بی‌نصیبان را زمانه را چه گنه چون نصیب ما این است

7 رهی ز لاله و گل نشکفد بهار مرا بهار من گل روی امیر و گلچین است