رخی زآتش می رشک ایمن ست از جویای تبریزی غزل 85

1 رخی زآتش می رشک ایمن ست ترا چراغ بزم ز روی تو روشن است ترا

2 به پیچ و تاب اگر تن دهی چو جوهر تیغ همیشه پشت به دیوار آهن است ترا

3 به زور پستی فطرت فتاده ای به زمین فراز عرش وگرنه نشیمن است ترا

4 تهی ز خویش شدی گرچو کسوت فانوس فروغ شمع غباری به دامن است ترا

5 ز ما و من بگذر تا زمن شوی جویا ز من نه ای تو اگر کار با من است ترا