رخ تو رونق صبح بهار می شکند از حزین لاهیجی غزل 401

1 رخ تو رونق صبح بهار می شکند کرشمه تو، دل روزگار می شکند

2 غرور گریهٔ دریا مدار مستی ما پیاله بر سر ابر بهار می شکند

3 هلاک غمزه آن ترک می پرست شوم که دشنه در جگر روزگار می شکند

4 به بزم وصل تو، پیمانه را به سنگ زنم که رنگ آل تو، پشت خمار می شکند

5 حزین شکستی اگر آیدت شگفت مدار که آسمان، گهر آبدار می شکند